Ulica Misjonarska
Dzisiejsze seminarium duchowne przy ulicy Misjonarskiej było niegdyś dworem wzniesionym przez Jana Lubinieckiego, a w 1696 roku został on przekazany ojcom misjonarzom. Utworzono w nim klasztor otoczony wysokim neogotyckim murem, który możemy podziwiać dziś.
Rodzina Vetterów
Jego synowie August i Juliusz uruchomili słodownię przy ulicy Misjonarskiej oraz przyczynili się do rozwoju browaru, słodowni i destylarni. Dzięki społecznej i charytatywnej działalności Augusta Karola Vettera w 1902 roku wzniesiono Szkołę Handlową przy ulicy Bernardyńskiej , która po dziś dzień zachwyca swą eklektyczną architekturą. A.K. Vetter był również fundatorem stypendiów dla niezamożnych uczniów. Ponad to był jednym z założycieli i fundatorów Muzeum Lubelskiego. W nekrologu Augusta Karola Vettera z 1907 roku czytamy: „Umarł człowiek ożywiony najlepszymi zamiarami dla tutejszego społeczeństwa, i w dodatku zamiary te wprowadzający w czyn, odczuwał niedolę bliźnich i potrzeby kraju. Przeciwnik rozgłosu, cicho świadczył wiele”.
Brat Augusta Juliusz Rudolf Vetter oraz jego siostra Karolina działali w licznych radach i towarzystwach nie odmawiając pomocy finansowej. Byli fundatorami szpitala dla dzieci przy ulicy Poczetkowskiej (obecnie Staszica), nad którym sprawowali opiekę. J.R. Vetter w swym testamencie przeznaczył znaczą sumę na dalszy rozwój i prowadzenie szkoły handlowej. Żona Juliusza – Bronisława prowadziła także Przytułek Starców i Kalek im. Augusta Vettera.
Stara Słodownia
Budowę słodowni rozpoczęto około 1846 roku, a najsilniejszy okres rozbudowy przypadł na 1899 rok. Wówczas nastąpiła nadbudowa piętra nad składem słodu oraz budowa suszarni o formie wierzy na planie kwadratu, zwieńczonej wysokim, cylindrycznym kominem, ukoronowanym gładką profilowaną attyką. Głowna część budynku usytuowana przy południowej granicy parceli zbudowana jest z cegły, z ramową dekoracją obiektu z lizenowymi akcentami pionowymi i gzymsami działowymi oraz gzymsem profilowanym koronującym zachodnią część budynku. Budynek Starej Słodowni to przykład klasycznej architektury przemysłowej z dziewiętnastego wieku.